Collega beeldend kunstenaars, hebben jullie dat ook regelmatig: je maakt een korte schets van een goede vriend of bekende, want pen, potlood, kwast altijd in handbereik, en er verschijnt een geheel ander persoon. In dit geval Thomas Acda (in smalle vorm :)). Eerder had ik bijvoorbeeld wel eens een versie van Sanne Wallis de Vries, een Aristoteles, en een Eucalypta! Duidelijk missers, maar wel geestig (en soms pijnlijk…)!